No właśnie zastanawiam się nad pewnym pytaniem. Jak wygląda wasz proces improwizacyjny od środka? Mówicie żeby przekładać melodie tworzona w umyśle na gryf... ale jak? Może się wydać dziwne, ale jestem tego ciekaw. Kiedy ja "gram" i tworze coś nowego czy to do podkładu czy nawet na sucho to po każdym następnym dźwięku czuje jaki powinien być następny na zasadzie szybciej wyżej wolniej dłużej niżej itp. Zupełnie nie słyszę w tym momencie jakiegoś konkretnego dźwięku jedynie czuję jak zmienić się powinna melodia, ale jej nie slysze. Może to kwestia tego, że dopiero zaczynam grę brak doświadczenia itd, a może jednak coś "ze mną nie tak"? xd No więc jak u was to wygląda? Słyszycie melodie? Nucicie ją?
Jak długo grasz? Im dłuższy okres gry masz za sobą tym bardziej jesteś zaznajomiony z gitarą i świadom jakie dzwięki znajdują się w jakich miejscach na gryfie. Ostatnio zacząłem uskuteczniać sposób gry w którym powtarzam tę samą zagrywkę w kilku pozycjach na gryfie, dodaje jedynie jakieś dodatkowe "smaczki" do każdej z nich, aby nie brzmiała identycznie. Melodię trzeba usłyszeć w głowie i potem przełożyć na gryf. Pamiętaj, że nie musisz tego robić od razu spontanicznie. Wybierz sobie jakiś podkład i popracuj nad nim dłuższą chwilę tzn. znajdź miejsca w których można umieścić ciekawe zagrywki i pracuj nad nimi powoli, eksploruj gryf.
Kilka miesięcy dopiero wiem, że z czasem na pewno się zna już gryf i inaczej się to widzi, ale jak to wygląda w praktyce. Słyszysz melodie konkretna, którą możesz zanucić, która rozpiszesz na dźwięki konkretne? <- więc moje postrzeganie się zmieni całkowicie? Czy rozwinie się taka "intuicja", która działa właśnie na takiej zasadzie jak na razie u mnie to wygląda słyszę dźwięk, gram wszystko jedno i automatycznie czuje (ale nie słyszę konkretny dźwięk), że następny powinien być wyższy niższy itd itp
EDIT: Jak się tak zastanowić to czując, że następny dźwięk powinien być np. wyższy i mając rozwinięty słuch (z doświadczenie i stażem gry) wiem o jaki interwał więc automatycznie wiem jaki to dźwięk będzie więc mogę go sobie wyobrazić... Wszystko z poznaniem gryfu. Ale to wszystko w ciągu ułamków sekund? Wydaje mi się magią.
EDIT: Jak się tak zastanowić to czując, że następny dźwięk powinien być np. wyższy i mając rozwinięty słuch (z doświadczenie i stażem gry) wiem o jaki interwał więc automatycznie wiem jaki to dźwięk będzie więc mogę go sobie wyobrazić... Wszystko z poznaniem gryfu. Ale to wszystko w ciągu ułamków sekund? Wydaje mi się magią.
Nie wiem, nie jestem jeszcze na tyle doświadczony, ale na pewno przy improwizacji pomaga znajomość skal (chociaż wiem, że zaraz polecą tony hejtu na mnie), bo wtedy trudno się zgubić. Osobiście, staram się wymyślić melodię, ale taka "intuicja" rozwija się z czasem.
@ ozzy26
Ja gram 15 miesięcy i mam mniej więcej tak:
Gdy gram improwizację do podkładu, przede wszystkim zachowuję rytmikę. To znaczy staram się grać w rytmie piosenki, aby na twarde części wypadały safe note'y. Właśnie, safe notes. Pilnuję aby grać ich sporo, zatrzymywać na nich solówkę.
Reszta praktycznie wychodzi podświadomie: ja myślę o dźwiękach i skali (pozycji), a reszta jest samoistnie. Wszystko się samo układa tak, że brzmi to jak spójna historia. Wysokość i długość dźwięku dobieram tak, aby brzmiało jak mowa ludzka, no ale mówię, to się robi podświadomie.
Pilnuję jeszcze napięcia: w spokojnych częściach jest dużo prymy i składników akordu, natomiast gdy solo przybiera tempa, unikam tych dźwięków, robię dużo bendów i mocnych vibrato.
Dodam jeszcze, że bardzo ważny jest podkład i nie zagram takiej solówki do podkładu czy bez niczego niż na żywo ;)
Ja gram 15 miesięcy i mam mniej więcej tak:
Gdy gram improwizację do podkładu, przede wszystkim zachowuję rytmikę. To znaczy staram się grać w rytmie piosenki, aby na twarde części wypadały safe note'y. Właśnie, safe notes. Pilnuję aby grać ich sporo, zatrzymywać na nich solówkę.
Reszta praktycznie wychodzi podświadomie: ja myślę o dźwiękach i skali (pozycji), a reszta jest samoistnie. Wszystko się samo układa tak, że brzmi to jak spójna historia. Wysokość i długość dźwięku dobieram tak, aby brzmiało jak mowa ludzka, no ale mówię, to się robi podświadomie.
Pilnuję jeszcze napięcia: w spokojnych częściach jest dużo prymy i składników akordu, natomiast gdy solo przybiera tempa, unikam tych dźwięków, robię dużo bendów i mocnych vibrato.
Dodam jeszcze, że bardzo ważny jest podkład i nie zagram takiej solówki do podkładu czy bez niczego niż na żywo ;)
conscious pisze:Ale mieszacie.. Graj kolego tak jak grasz, bo robisz to dobrze. Czujesz melodie i o to chodzi.
I amen w temacie.Jeśli "słyszysz" w głowie dźwięki i potrafisz je przenieść na gryf tak aby to miało spójną całość, to stary - jesteś o wiele do przodu niż Ci którzy uczą się skal i itp.
Generalnie to chyba najlepsza metoda. Poznać dźwięki i potem z głowy przekładać je na gryf. Wtedy można mówić o full improwizacji.
