Posługiwanie się skalami modalnymi.

Hey.
Postanowiłem zacząć wykorzystywać skale modalne w celu, do którego służą ^^ (do tej pory starałem się zapamiętać tylko ich schematy i interwały). Na pierwszy ogień wziąłem sobie bardzo przyjemny podkład metalowo - balladowy w a-mollu. Lecą tam w kółko akordy a, C, G, E. No i zacząłem analizować :} Wszystkie dźwięki wchodzące w skład akordów ładnie mi się układały, i już zamierzałem podjąć decyzję o ogrywaniu tego podkładu w a eolskiej, gdy tu nagle... gis w E durze! Z tego co wyczytałem na forum, jeżeli dźwięków wykorzystanych w piosence jest ponad 7 w pewnym momencie musimy zmienić skalę. Tylko na jaką? A może powinienem grać sobie tego gisa jak gdyby nigdy nic?
Pomocy, forumowicze!

Najprawdopodobniej zaaplikowana jest tu skala mollowa harmoniczna. Akordy Am C G ogrywaj normalnie - A eolską, natomiast E - A mollową harmoniczną (czyli w przypadku akordu E będzie to E frygijska domiantowa). Mam nadzieję, że to pomoże.

A eolska - A B C D E F G
A mollowa harmoniczna - A B C D E F G#
E frygijska dominantowa - E F G# A B C D (modus mollowej harmonicznej)

Ło Bosh. A miałem taką nadzieję, że te 7 skal, których się nauczyłem wystarczy ^^
Dzięki wielkie.
Wykorzystując temat, jeszcze jedno pytanko:
W jaki sposób ogrywać jedną skalę modalną na całym gryfie, nie trzymają się tylko jednego schematu? Nie rozumiem za bardzo tych superpozycji. Jeżeli znam "szkielet" skali z toniką na strunie E oraz A, w jaki sposób mam latać po gryfie kiedy tonika np. A znajduje się tylko jedna w jednej oktawie na danej strunie? Czy wykorzystywanie schematów innych skal i szukanie za każdym razem toniki na innych strunach to konieczność? :}

@EDIT: z tego co się dowiedziałem ta skala mollowa harmoniczna nie jest taka straszna ;]

Nie ma na to jednego sposobu, ale powiem Ci jak ja to robię.

Pentatonika mollowa składa się z prymy czystej, tercji małej, kwarty czystej, kwinty czystej i septymy małej.
Pentatonika durowa składa się z prymy czystej, sekundy małej, tercji wielkiej, kwinty czystej i seksty wielkiej.

Jeśli chcę użyć skali eolskiej to gram pentatonikę mollową, dodając do całego schematu 2 dźwięki (sekundę małą i sekstę małą). Podobnie doryckiej (sekundę wielką i sekstę wielką) i frygijskiej (sekundę małą i sekstę małą). Jeśli chcę użyć skali jońskiej to gram pentatonikę durową, dodając do całego schematu 2 dźwięki (kwartę czystą i septymę wielką), miksolidyjskiej (kwartę czystą i septymę małą) i lidyjskiej (kwartę zwiększoną i septymę wielką). Jeszcze jest lokrycka, wtedy do pentatoniki mollowej dodaję sekundę małą i sekstę małą, usuwam kwintę czystą i dodaję kwintę zmniejszoną.

Dzięki temu posługuję się praktycznie jednym szkieletem (bo przecież pentatonika mollowa A wygląda na gryfie tak samo jak durowa C, więc wykorzystuję zjawisko równoległości skal), pamiętając o dodaniu dwóch interwałów do pentatoniki.

Mollowa harmoniczna rzeczywiście jest prosta, różni się od eolskiej tylko septymą. Eolska ma septymę małą, a harmoniczna mollowa septymę wielką. Więc biorę pentatonikę mollową, dodaję interwały brakujące do skali eolskiej (sekundę wielką i sekstę małą). Wywalam septymę małą i wstawiam septymę wielką. Schemat gotowy.

Modusy skali harmonicznej też łatwo zapamiętać. Weźmy na przykład frygijską dominantową. Co należy zrobić, by na pierwszym stopniu skali frygijskiej powstał akord dominantowy? Krok po kroku. Biorę pentatonikę mollową. Dodaję brakujące interwały dla skali frygijskiej (sekundę małą i sekstę małą). Na razie mam frygijską, a chcę frygijską dominantową. Żeby na pierwszym stopniu powstał mi akord dominantowy muszę mieć prymę czystą, tercję wielką i septymę małą. Mam w skali frygisjkiej prymę czystą, tercję małą i septymę małą. A więc wywalam tercję małą, wstawiam tercję wielką. Mogę teraz śmigać po schemacie, który właśnie wytworzyłem na podstrunnicy.

Weźmy jeszcze dorycką -9. Krok po kroku. Biorę pentatonikę durową. Dodaję brakujące interwały dla skali doryckiej (sekundę wielką i sekstę wielką). -9 sugeruje nam obniżenie nony (czyli po prostu sekundy w następnej oktawie). A więc wywalam dodaną przez siebie sekundę wielką i wstawiam w to miejsce sekundę małą. I już mam mapę całej skali na podstrunnicy.

Czyli aby śmigać po gryfie posługujesz się superpozycjami pentatoniki z dołożonymi odpowiednimi dźwiękami? :}

Tak, właśnie to chciałem powiedzieć. Chociaż czasem zapominam o pozycjach i gram już tylko interwałami. ;) Na przykład interwał tercji wielkiej to struna w górę, 1 próg w lewo (mówię o gitarach praworęcznych) albo w przewrocie 1 struna w dół 3 progi w lewo, septymy wielkiej to 2 struny do góry, jeden próg w prawo albo w przewrocie ta sama struna, jeden próg w lewo. Oczywiście kiedy przechodzimy przez strunę B to trzeba dodać jeden próg w prawo, jeśli idziemy w stronę wyższych dźwięków lub dodać jeden próg w lewo, jeśli idziemy w stronę niższych dźwięków.

Ok, już wszystko jasne :) Dziękuję Ci bardzo za pomoc.