Wielcy gitarzysci

Ej jak myslicie czy najlepsi metalowi gitarzysci znaja te wszystkie skale, gamy i inne cuda? ( dla mnie to czarna magia)

Czy mozna zostac najlepszym gitarzysta nie znajac za duzo teorii gry na gitarze, czy bez tego ani rusz ?

Nie ma kogoś takiego jak najlepszy gitarzysta na świecie. Wszystkie te rankingi tych genialnych czasopism są dla gimnazjalistów. Każdy wioślarz jest inny, każdy wyćwiczył inny aspekt gry, ma inne podejście do instrumentu od kogoś innego.

Z tego co wiem, to tacy ludzie jak Hendrix, Slash czy na przykład goście z Opetha nie mają/mieli za bardzo pojęcia o teorii. Po prostu spędzili lata grając na tym instrumencie, dlatego zdołali poznać go jak wlasną kieszeń.

Ok dzieki, mniej wiecej o taką odpowiedz mi chodzilo , ale prosze nie szufladkuj ludzi poprzez ich wiek, to moze kogos urazic, np: mnie :D

Nie filozofuj tylko weź się za naukę, inaczej zostaniesz niedouczonym gitarzystą, któremu jak w tym dowcipie - wystarczy dać nuty żeby przestał grać... Chcesz być muzykiem to ucz się zasad muzyki żeby nie przynosić potem wstydu ogółowi ;) Chcesz być najlepszy - to rób to czego innym się nie chce....

Na pewno można zostać bardzo dobrym gitarzystą bez znajomości teorii, skal itd. Ale na pewno będzie to też znacznie trudniejsze. Chociaż przede wszystkim trzeba umieć jeszcze zastosować tą teorię w praktyce. Ta umiejętność pozwoli uniknąć zamknięcia w pewnych granicach. Różnica między np. Lukatherem a Slashem jest taka, że ten pierwszy odnajdzie się pewnie w prawie wszystkim, a ukośnik jest jednak dość schematyczny i w pewnym stopniu przewidywalny.

Z drugiej strony znajomość teorii nie zastąpi ogrania i godzin spędzonych na improwizacji.

Dobra, koniec wymądrzania się, pora n-ty raz iść do gitary i spróbować wcielić cokolwiek z powyższej wypowiedzi w życie.
A jak ktoś nie zgadza się z tym, co napisałem, to: patrz mój podpis.

Myślę, że najlepsi gitarzyści metalowi robią najlepsze utwory metalowe. Teoria jest potrzebna, przydaje się i warto ją znać.

nie. slawni gitarzysci to ogolnie raczej takie tepe mloty. nie znaja sie na teorii, nie znaja nut, nie maja sluchu. oni poprostu sie juz tacy urodzili. lapia za gitare i graja co popadnie. jakims cudem wychodzi co nie. jesli nie masz tak samo to nic nie osiagniesz.

choc tak dopowiem na powaznie jest taki jeden slawny i niezbyt teoretyczny gitarzysta nazywa sie lil wayne obczaj sobie

Wiem, ze najlepszy gitarzysta to sprawa subiektywna... ale obiektywnie mowiac to Joe Satriani jest najlepszym gitarzysta na swiecie i nie mowiac tu juz o technice przez ktora wszystkich miazdzy, ale jest takze najbardziej doksztalconym gitarzysta jezeli chodzi o teorie.. on jest przykladem tego, ze umiejac teorie osiaga sie bardzo wiele, duzo wiecej niz gdyby sie tej teorii nie znalo...:)

A co do Slasha, to moze on Satrianiemu polerowac buty..
co do Hendrixa to sie nie wypowiem, bo ciezko w tej sprawie stanowisko przyjac... jakby zyl technicznie bylby slabszy od Satrianiego i oczywiscie Satriani duzo lepiej komponuje... i nie kierujcie sie tym, ze Hendrix jest uznawany za boga gitarowego... miejcie wlasne zdanie. Tak wiem, napisze ktos zaraz, co do jednego z moich wczesniejszych zdan, ze gdyby Hendrix zyl to by Satriani na gitarze nie gral, ale to bylo hipotetyczne stwierdzenie.

No właśnie mówiąc że Satriani jest najlepszym gitarzystą na świecie, zajmujesz subiektywne stanowisko. Stąd wiesz, czy jakiś 14-letni łepek w Stanach, który spędza nad gitarą 12h dziennie od 7 lat nie ogarnia teorii lepiej od niego? Jak możesz w ogóle osądzać kto jak bardzo opanował teorie?
Dlaczego Slash może polerować buty Satrianiemu? Bo nie onanizuje się gitarą tak jak ten drugi? Nie zna 234565 pozycji skali C# harmonicznej? W muzyce liczy się inwencja twórcza muzyka. Slash ma własną wizję pisania riffów, solówek czy melodii. Nie przeczę że Satriani może być lepszy technicznie i teoretycznie ale porównywanie jednego do pucybuta a drugiego do jegomościa który pobiera od tego pucybuta usługi to lekka przesada.

Nie da się określić jedną osobę jako najlepszego gitarzystę ... to absurd... Mamy Pata Methenego, Scotta Hendersona. Vaia, Deana Browna, Johna Scofielda, Tommego Emmanuela, Steva Lukathera, Mikea Sterna, Allana Holdswortha i wielu innych.... Ich się nie da porównać ze sobą i wyłonić najlepszego - każdy powala techniką, kompozycją i wiedzą... Obawiam się, że Satriani w niektórych zestawieniach mógłby co najwyżej podać "A".... ;)....

Ale to też zależy dla kogo ''... co najwyżej podać A'' Bo chyba nie chcesz powiedzieć że masz wyłączność na jedynie słuszny gust?

Ależ nie, ja nie mówię o guście - chodziło mi raczej o umiejętności. To naprawdę nie ma sensu takie porównywanie, ale Satriani raczej nie zagrałby z Holdsworthem bo nie odnalazł by się w harmonii jego utworów (zresztą, kto by się tam odnalazł..? ;) ) z kolei Holdsworth zagrałby z Satchem jego rzeczy nawet po pijaku ;) Generalnie rozumiem że się komuś może najbardziej podobać gra tego czy innego pana, ale pisanie że jest najlepszy na świecie pod względem techniki czy wiedzy to bzdura....

KrzysztofBlas pisze:Ależ nie, ja nie mówię o guście - chodziło mi raczej o umiejętności. To naprawdę nie ma sensu takie porównywanie, ale Satriani raczej nie zagrałby z Holdsworthem bo nie odnalazł by się w harmonii jego utworów (zresztą, kto by się tam odnalazł..? ;) ) z kolei Holdsworth zagrałby z Satchem jego rzeczy nawet po pijaku ;) Generalnie rozumiem że się komuś może najbardziej podobać gra tego czy innego pana, ale pisanie że jest najlepszy na świecie pod względem techniki czy wiedzy to bzdura....

Holdsworth za to nigdy nie napisze tak znakomicie wpadających w utworów w ucho jak Satriani ;) Ale ucho uchu nie równe.

wachos pisze:Ej jak myslicie czy najlepsi metalowi gitarzysci znaja te wszystkie skale, gamy i inne cuda? ( dla mnie to czarna magia)

Czy mozna zostac najlepszym gitarzysta nie znajac za duzo teorii gry na gitarze, czy bez tego ani rusz ?

Znają, nie licz na to, że uda Ci się to ominąć i być dobrym. Dla mnie może 1% przyszłych dobrych gitarzystów byłoby w stanie zasłynąć swoją muzyką bez jakiejkolwiek wiedzy o teorii...

Poza tym, wyobraź sobie że zakładasz zespół i chcesz się porozumiewać z innymi w tym zespole - jak to zrobisz bez znajomości terminów w muzyce?

I jeszcze jedno - dla mnie znajomość skal baaaardzo uświadamia w muzyce. Jesteś w stanie przewidzieć dzięki nim co jak zabrzmi zanim to zagrasz bez perfekcyjnego i idealnego osłuchania z gryfem w każdej tonacji...

Wybaczcie odkopanie posta (w końcu nie jest aż taki stary), ale wg mnie padło tu trochę nadużyć.

Poza tym, wyobraź sobie że zakładasz zespół i chcesz się porozumiewać z innymi w tym zespole - jak to zrobisz bez znajomości terminów w muzyce?

Bywałem na próbach metalowych kapel, w tym na tych w których pisali nowe utwory i nie przypominam sobie aby dogadywali się między sobą za pomocą terminów muzycznych. To było jammowanie a nie wykład z teorii. Jedni grali, inni się podłączali i tak powstawały nowe kawałki. Nie twierdzę że teorii nie znali, ale dogadywali się za pomocą dźwięków a nie sposobu ich zapisu.

Warto też wspomnieć że jazz powstał właśnie z nieznajomości teorii muzyki.

Nergal także się przyznał że nie zna nut. Podobnie jak Hendrix.

Nie twierdzę że teoria jest zbędna, jednak osobiście irytuje mnie takie podejście przedwojennego nauczyciela muzyki, że bez teorii nie można nic skomponować ani zagrać.

Ja sam z teorii zupełnie leżę, ale staram się kawałki komponować i nie zwracam przy tym uwagi na to jak nazywają się poszczególne dźwięki, po prostu gram tak jak czuję, tak jak sobie wyobrażam riff i nie przejmuje się czy jest to zgodne z zasadami harmonii czy nie.

Zresztą sam słucham dużo muzyki która jakby została rozpisana na nuty i pokazana jakiemuś dyrygentowi to ten prawdopodobnie by od tego oślepł.

Nieznajomy pieprzy w każdym temacie ze bez skal nie można komponować. Wiec jajco się zna

czinczanczon pisze:Nieznajomy pieprzy w każdym temacie ze bez skal nie można komponować. Wiec jajco się zna

Z tego co czytam na poprzedniej stronie to on mówił że bez znajomości terminów muzycznych nie można współpracować w zespole a nie że bez skal nie można komponować, a to jest różnica.

Mi nauczyciel mówi żebym zaczął improwizować 'na słuch'. Grał to co akurat mi przyjdzie do głowy.
Na razie nie idzie jeszcze ale gram tylko pół roku.

A nuty to podstawa. Ostatnio znalazłem 15 letnie klawisze i pograłem trochę, mimo że nigdy się nie uczyłem na tym instrumencie grać.

A nuty to podstawa. Ostatnio znalazłem 15 letnie klawisze i pograłem trochę, mimo że nigdy się nie uczyłem na tym instrumencie grać.

Do tego są potrzebne nuty? Czy raczej słuch? Grasz po prostu dzięki znajomości odległości między dźwiękami, trudno aby cżłowiek który nigdy nie grał na klawiszach pamięciowo tak jak klawiature komputera opanował poszczególne dźwięki na klawiszach. Na tej samej zasadzie ja tez potrafię coś zagrać na pianinie a nut za cholerę nie znam.

granie ze słuchu a granie z nut co innego

Według mnie to Nuty nie są nikomu potrzebne, chyba , że ktoś nigdy nie zagra nic ze słuchu. Ja nie mam klawisza w domu a potrafie grać ,i ze słuchu zagram ci każdą nute weselną . A swoją drogą , np. grając na jakimś weselu czy coś gdzie w repertuarze mamy 200 piosenek, to ja do ok. 50 mam rozpisane chwyty/ akordy. Prawie wszystko jade ze słuchu i dobrze mi wychodzi. Nie wyobrażam sobie, żebym przez tyle godzin stał jak słup i patrzał w nuty.

a jak ktoś da Ci nuty do piosenki której nigdy nie słyszałeś to g*wno za przeproszeniem zagrasz

Trzeba pamiętać, że muzyków rozlicza się z efektu końcowego - dźwięków. Słuchaczowi jest naprawdę wszystko jedno czy wyłapane coś zostało ze słuchu, przeczytane z nut, skomponowane dzięki analizie teorii muzycznej lub "na czuja". Niech kto robi jak chce, ważne żeby słuchacz był zadowolony.

Ja stoję po stronie analiz teoretycznych, widzę jedną olbrzymią zaletę znajomości teorii. Jeśli chodzi o prostą muzykę wymyśla się melodię, bas często ją zdubluje, ewentualnie zagra prymy akordów, wokalista zaśpiewa na czuja i gra muzyka. Na wykorzystanie modulacji, alteracji czy niekonwencjonalnych przejść harmonicznych znacznie trudniej jest wpaść bez teorii muzycznej. Jak chcę zrobić utwór, w którym grają na przykład 2 gitary, jakiś instrument smyczkowy, dęty, bas, klawisze, a do tego jeszcze muszą być główny wokal i wokale wspierające, a chcę różnorodności linii każdego instrumentu to trzeba się nieźle nagłowić, żeby nie narobić dysonansów. Dzięki teorii eliminuję możliwość wystąpienia niechcianych dysonansów po prostu nie dopuszczając, żeby dwa dysonujące dźwięki brzmiały razem. Dopuszczam takie współbrzmienia tylko wtedy, jeśli naprawdę tego chcę.

Stanął ci?

Nie pierwszy raz.

Dobranoc. Nie że Cię wyganiam z forum, ale dobrze by było jakbyś już nie wracał.

Będziemy tęsknić.

Co do mojego postu sprzed 4 miesięcy... w tym fragmencie o braku porozumienia w zespole może przesadziłem. Ale jeśli chcesz pisać muzykę lepszą i ambitniejszą niż punkowe 3 power chordy to dla mnie nieznajomość teorii ( choćby jej podstawy ) jest tylko utrudnieniem, a nie pójściem na skróty/łatwizne. To naprawdę pomaga. Co do reszty mojej wypowiedzi dalej ją utrzymuję - teoria jest bardzo ważna i każdy kto ją ignoruje szkodzi samemu sobie.

Dareios pisze:Nergal także się przyznał że nie zna nut. Podobnie jak Hendrix.

Życzę każdemu kto używa takich tekstów powodzenia w zostawaniu kolejnym Hendrixem.

Blisher pisze:

Dareios pisze:Nergal także się przyznał że nie zna nut. Podobnie jak Hendrix.

Życzę każdemu kto używa takich tekstów powodzenia w zostawaniu kolejnym Hendrixem.

+sto miljonuf

Życzę każdemu kto używa takich tekstów powodzenia w zostawaniu kolejnym Hendrixem.

Argumentum ad hominem

Ja nie zamierzam zostawać kolejnym Hendrixem, ani kolejnym Nergalem. Podanie przykładu Hendrixa i Nergala dotyczyło tezy że bez znajomości teorii nie można pracować w zespole.

Nie chodzi mi o to że teoria jest zła, ale co jakiś czas spotykam ludzi, którym się wydaje że bez nut i całej teorii nie można skomponować żadnego kawałka. A to jest czysta nieprawda.

Wiecie co, napiszę tak. Ostatnio zacząłem z nudów na YT przeglądać lekcje grania skal. Zaczałem próbować i stwierdzam, że to znacznie ułatwia sprawę.

Ale ja osobiście lepiej się czuję jak wymyślę coś pasującego do muzyki, że tak powiem na czuja, ze słuchu, niż wtedy kiedy wymyślę coś bo wiem że takie i takie dźwięki do tego pasują. Takie jest moje odczucie, takie są moje obawy, że w niektórych przypadkach teoria zmienia sztukę w wyrobnictwo, po prostu wiadomo co do czego pasuje, tu sie da tą skalę, tu tą, tu sie pierdyknie takie i takie dźwięki i partia gotowa. Takie komponowanie jest dla mnie jak kucharz który się ogranicza do poznanych przepisów.

a jak ktoś da Ci nuty do piosenki której nigdy nie słyszałeś to g*wno za przeproszeniem zagrasz

A da się za pomocą zapisu nutowego określić konkretną strunę na konkretnym progu?