Znam dźwięki na gryfie dosyć dobrze, znam skale kościelne, podstawowe arpeggi'a itp. Postanowiłem i uparłem się, że nauczę się tych cholernych nut, bo bez ich znajomości, mimo kosmicznych prędkości na gryfie czuje się jak lamus
Zabrałem się do rzeczy tak jak radzi każdy: zacząłem konsekwentnie czytać nuty. Wcześniej nauczyłem się dokładnie położenia dźwięków na pięciolinii w obrębie niecałych 3 oktaw w kluczu wiolinowym, gamie C (jest do tego nawet fajna apka - Jungle Music, prosta do bólu, ale zadanie spełnia).
Wyczytałem gdzieś, że najlepiej zabrać się za solfeż Pana Lasockiego. Okej! Ćwiczenia nudne do bólu, ale b.fajnie stopniują poziom trudności i stopniowo wprowadzają nowe dźwięki, wartości rytmiczne, interwały itp. Udało mi się szczęśliwie przerobić już z 20% materiału, po miesiącu jest progress, jednak w miarę ćwiczeń pojawiło się u mnie kilka pytań o sposób ich wykonywania, mianowicie:
- jakie tempo wybrać na metronomie? Najczęściej gram w 60bpm Czasem zdarzają się takie ćwiczenia - np ~30 taktów pod rząd chamskich interwałów, ćwierćnutowych w obrębie 2 oktaw (pic rel), że nie da się tego zagrać od razu, w 1/3 człowiek się rozprasza, gubi myśl, zacierają się linie i dupa. Najlepiej w takim wypadku obniżyć radykalnie tempo np do 30bpm, żeby zrobić to powoli i zapewne w 5 a nie 55 powtórzeniach? Czy może zostawić tempo i katować aż wreszcie wyjdzie (a po drodze zapamiętam w sumie i tak 3/4 przebiegu). Jaka jest zasada wyboru tempa przy tych solfeżach?
- Co jaki okres czasu zmieniać pozycję na gryfie? Na razie zmieniłem z pozycji otwartej na pierwszą i w sumie jestem prawie pewien, że gdybym wrócił do otwartej to musiał bym prawie że od nowa się jej uczyć, żeby wyobrazić ją sobie na pięciolinii. Może starać się grać KAŻDE ćwiczenie w kilku pozycjach po kolei?
- Są jakieś inne zasady jak usprawnić cały proces?
Pozdro i dzięki z góry za pomoc!
Przykładowy przebieg (obecnie gram to w około 45bpm)
