Wtrącenia-nieścisłość

Według tego co jest napisane m in. tu szymanowski.vin.pl/sub/harmonia/Wtracenia.docx
dominantą akordu Dm7 jest A dur 7. I tego nie rozumiem:
Dm: d f a. Dlaczego dominantą Dm nie jest akord Am? Według zasady T S D tak powinno być.
Z góry THX z pomoc.

Tak jak sama nazwa wskazuje jest to wtrącenie. Bardziej stabilną skalą od naturalnej mollowej jest mollowa harmoniczna. U niej na I stopniu powstaje akord mollowy z septymą wielką, a na piątym akord durowy z septymą małą (dominantseptymowy).

W tej progresji rozpoczynamy Dm7 (dźwięki D F A C), a drugim akordem jest A7 (dźwięki A C# E G). Akord Dm ogramy mollową naturalną D, a A7 ogramy mollową harmoniczną D. Wynika to właśnie z praw rządzących mollem harmonicznym i tego, że można zaalterować septymę małą na wielką, przechodząc w świat molla harmonicznego.

W jednym zdaniu: naturalną dominantą Dm (Dm7) jest Am (Am7), a harmoniczną dominantą Dm (Dm7) lub Dm/maj7 jest A (A7).

Ciekawym przykładem zagrywki tego typu (mollowej, w której występuje zarówno septyma mała, jak i wielka skali) jest intro do "Smooth" Carlosa Santany i Roba Thomasa.

Tylko że ta "naturalna dominanta" dla Dm7, czyli Am7, nie jest godna nazywania ją dominantą bo akord moll7 jest konsonansowy (co kłóci się trochę z definicją dominanty). Am7 jest po prostu akordem na V stopniu, a dominantą jest A7 (lub inny, np. A7#5, czy A7b9).

Akord Am7 dla Dm7 leży na V stopniu i nie może pełnić funkcji toniki lub subdominanty, więc pozostaje mu tylko funkcja dominanty.

Ciążenie dominantowe w trójdźwiękach nie wynika z dysonansów w nich zawartych, bo ich po prostu tam nie ma.

Dm D F A -> Am (A C E)

Dm D F A -> A (A C# E)

Wynika to z ciążenia chromatycznego. Silniejsze ciążenie posiada interwał septymy wielkiej C# w akordzie A niż septymy małej C w akordzie Am. Z tego powodu akord mollowy nie będzie nigdy silną dominantą, można co najwyżej nazwać go słabą dominantą. Nie zmienia to faktu, że akord A można nazwać silną dominantą mimo to, że nie jest dysonansowy. Dominanta może być zarówno konsonansowym trójdźwiękiem, jak i dysonansowym czterodźwiękiem.

W modusie miksolidyjskim, weźmy na przykłąd progresję A G A, G jest dominantą z powodu słabego ciążenia dominantowego, wynikającego z sąsiedztwa chromatycznego wynoszącego dwa półtony do akordu tonicznego (dotyczy każdego interwału). Mógłbym wymusić silne ciążenie, wtrącając akord G#, odwołując się do sąsiedztwa dwóch akordów durowych w odstępie jednego półtonu w mollu harmonicznym, ale nie będzie już to wtedy jedynie modus miksolidyjski. Tak samo, żeby zachować czystość modusu eolskiego nie można zaaplikować silnej dominanty, bo wiąże się to z wprowadzeniem molla harmonicznego. Oczywiście nie trzeba przejmować się tą "czystością" i można eksperymentować z wtrąceniami.

Najsilniejszą dominantą, tylko że składającą się z 4 dźwięków jest akord dominantseptymowy, w tym przypadku A7, który jest już dysonansowy, posiada dysonanse między tercją wielką a septymą małą i między prymą czystą a septymą małą, a więc aż chce się rozwiązać.

RiffingMan pisze: Silniejsze ciążenie posiada interwał septymy wielkiej C# w akordzie A niż septymy małej C w akordzie Am.

Chyba tercji.

Silniejsze ciążenie posiada interwał septymy wielkiej C# w akordzie A niż septymy małej C w akordzie Am.

C# jest septymą wielką w odniesieniu do D, a C septymą małą w odniesieniu do D. Nie mówiłem o składnikach akordu tylko o interwałach skali.