2 gitary w harmonii - Final Countdown

Witam, chciałem nagrać jak najlepiej sie da cover tego solo ale napotkałem problem. W partii z pull-offami grają 2 gitary w harmonii. Próbowałem kiedyś przyswoić teorie i wydaje mi się że skale brzmiace ze soba w harmonii były oddalone o tercję ( małą/ wielką ?) ale nie wiem dalej jak to przełożyć na grę chodzi po prostu o granie tego samego w oddaleniu o tercję?
Znalazłem coś takiego a propos tego tematu : "one third apart, major or minor according to the diatonic scale". Oczywiscie umiem sobie to przetłumaczyć, ale nie rozumiem kwintesencji tego zdania.
Pomóżcie proszę :)

Jeśli chodzi o współbrzmienie dwudźwięków tercjami to wygląda to tak:

https://dl.dropboxusercontent.com/u/25772071/Example_Thirds.gp3

Plik proszę otworzyć w GuitarPro lub TuxGuitar.

Zasada dobrania tercji opiera się na zasadzie powstawania akordów na skali. Jeśli akordy na skali (weźmy na przykład C naturalną durową, z każdą będzie dokładnie tak samo) tworzymy wg takiego schematu:

Skala naturalna durowa składająca się z dźwięków C D E F G A B

Pierwszy akord: Bierzemy C, omijamy D, bierzemy E, omijamy F, bierzemy G - C E G, akord C-dur.
Drugi akord: Bierzemy D, omijamy E, bierzemy F, omijamy G, bierzemy A - D F A, akord D-moll.
I oczywiście analogicznie do pozostałych pięciu akordów.

Dobierając tercję do dźwięku C, omijamy D i bierzemy E, a więc będzie to dwudźwięk tercji wielkiej. Dalej już nie patrzymy, chodziło nam o dwudźwięk, więc nie korzystamy z dźwięku G. Dobierając tercję do dźwięku D, omijamy E i bierzemy F, a więc będzie to dwudźwięk tercji małej, tak samo chodziło nam o dwudźwięk, a więc nie korzystamy z dźwięku A.
I oczywiście analogicznie można dobrać tercję do każdego z dźwięków jakiejkolwiek skali heptatonicznej.

W pliku GP, który załączyłem u góry, na początku są jedynie po kolei dźwięki C naturalnej durowej, następnie dokonałem harmonizacji tercjami, a na końcu ułożyłem trójdźwięki.

To o czym napisałem jest właśnie zasadą ukrytą w słowach: "according to the diatonic scale".

Może prościej - bierzesz taką tercję, jaka występuje dla danego dźwięku w danej skali, w A eolskiej będziesz miał dla A tercję C, czyli małą, dla C będziesz miał tercję E, czyli wielką, simple as that.

Wielki dzieki co prawda zrobiłem to trochę "na pałe" bo jedyne co wiem to ze tonacja jest Em, zrobilem jak napisałeś dla Em melodycznej wstepujacej i zstepującej bo nie zawsze wszystkie dźwieki używane byly w jednej z nich, ale najważniejsze że działa !
Tak dla pewnosci - muszę znać skalę bo inaczej to jedynie można robić metodą prób i błędów?

Jeszcze raz dzieki !!!

Edit: dopiero teraz przeczytalem Twoj post Rotaryman, jednak mimo wszystko jako człowiekowi z zacięciem naukowym bardziej podoba mi się wersja kolegi RiffingMan, ale również dzieki za odzew :)

yagoar pisze:Tak dla pewnosci - muszę znać skalę bo inaczej to jedynie można robić metodą prób i błędów?

Te zasady, o których pisałem, działają jedynie wtedy, gdy określony zostaje materiał dźwiękowy, czyli w uproszczeniu można to nazwać skalą, z której składa się dany fragment muzyczny. W oparciu właśnie o wykorzystywany materiał dźwiękowy można stwierdzić czy pasować będzie tercja wielka czy tercja mała, na słuch też można, w końcu jak nie jedno, to drugie. :) Trzeba jeszcze zaznaczyć, że materiał dźwiękowy może się zmienić nawet kilkakrotnie w trakcie jednej frazy, wtedy trzeba ustalić z jakiej skali wynika dany dźwięk. Na przykład w progresji Am Dm E wszystko co się dzieje na akordach Am i Dm podlega naturalnej mollowej A, a na akordzie E już harmonicznej mollowej A. Czasem jest też tak, że po prostu nie uda się sharmonizować dźwięku z jego tercją, żeby dobrze brzmiało. O ile kiedy takie dwudźwięki tworzą harmonię (czyli podkład jest stworzony właśnie przez te dwudźwięki), to można stwierdzić, że każdy z nich tworzy akord, jeden z kilku w progresji, w której szybko zmieniają się akordy, tak jak w moim przykładzie, co każdą ósemkę, a mogą nawet częściej. Wtedy taki dwudźwięk może być zinterpretowany jako "trójdźwięk" bez kwinty (tylko pryma i tercja) lub "trójdźwięk" bez prymy (tylko tercja i kwinta). Częściej interpretuje się to na pierwszy sposób, chyba że np. druga gitara gra pełny akord, a my gramy tylko tercję i kwintę, to wtedy gramy w obrębie akordu właśnie w drugi sposób. Wracając do tego, że nie zawsze dopełnienie tercją może dobrze brzmieć, jeśli weźmiemy np. akord C, który jest pierwszym stopniem C naturalnej durowej, a odgrywany jest przez instrument akompaniujący, a my jako gitara prowadząca zagramy soczystą nonę wielką, tworząc pięknie brzmiący czterodźwięk Cadd9, to zagranie od dźwięku D tercji może się okazać chybionym pomysłem. Kiedy dźwięk D na akordzie C wzbogacimy tercją od D (będzie to tercja mała) wyjdzie nam podkład C E G, a gitara D F. Dźwięk F jest kwartą czystą od dźwięku C i jednocześnie undecymą czystą dla akordu C (kwartą czysta w następnej oktawie, ta nazwa wynika właśnie z metody bierz - omiń - bierz - omiń itd., w której budujemy akord od prymy przez tercję, kwintę, septymę... i nie możemy się cofnąć do sekundy tylko jedziemy dalej, nonę, undecymę i aż po tercdecymę). Undecyma czysta na akordzie durowym jest avoid notem, który może nam dać tak duży dysonans na już istniejącym czterodźwięku nonowym, który jest dysonansowy, ale w przyjemny sposób, że nie będzie się dało tego słuchać. Granica pomiędzy przyjemnym dysonansem, a nieprzyjemnym jest cienka, wg wielu muzyków właśnie na tym balansie polega sztuka. Dodanie do tego czterodźwięku undecymy czystej i trzymanie jej przez dłuższą chwilę u słuchacza może spowodować taką reakcję, że będzie chciał szukać wrażeń muzycznych u kogo innego. :)

No, ale avoid note czy ogólnie dysonanse przydają się, bo wprowadzają napięcie.

W każdym razie - to się spytam już przy okazji, bo widzę że jesteś bardziej okrzesany ode mnie - na avoid notes jest jakaś reguła, czy są nieregularne i trzeba pamiętać co z czym i jak?


I wracając do tematu - bo jest dość ciekawy - jest jeszcze jakiś sposób harmonizowania oprócz tercji i kwint, który dobrze zabrzmi?

Avoid notes wprowadzają nieprzyjemne dysonanse, które oczywiście można rozwiązać. Celowo napisałem: dodanie undecymy czystej i trzymanie jej przez dłuższą chwilę, a nie samo jej dodanie. :)

W skalach durowych za avoid note zawsze uważa się interwał kwarty czystej, jeśli w nich oczywiście jest, w skalach mollowych każdą sekstę uważa się za avoid note oraz jeśli występuje sekunda mała w jakiejkolwiek skali, to zawsze jest avoid notem.

Można grać dwudźwięki w obrębie akordu, na przykład zagrać dwudźwięk prymy czystej i sekundy wielkiej, by go rozwiązać na prymę czystą i tercję wielką. Należy pamiętać, że interwały podlegają zasadom przewrotów. Jeśli gramy dźwięki C i A, to między nimi jest seksta wielka, ale nie tylko. W tym samym czasie jest między nimi tercja mała.