Zastój

Otóż mam pewien dylemat. Niecały miesiąc temu przerzuciłem się z gitary akustycznej na elektryka. Na dobry początek ogrywam sobie kilka znanych piosenek. Są to raczej szybkie numery bo wychodzę z założenia, że ucząc się od razu czegoś trudniejszego będzie mi później łatwiej grać każdą inną wolniejszą piosenkę. Chciałbym żebyście mi poradzili co zrobić w sytuacji, gdzie ucząc się jakiegoś trudniejszego fragmentu nie mogę zagrać go dokładnie i w oryginalnym tempie. Czy jest sens siedzieć nad tym dotąd, aż uda nam się pokonać ten moment (właśnie tak robię), czy może lepiej odpuścić sobie tą piosenkę na powiedzmy kilka godzin, zająć się w tym czasie czymś innym a potem do niej wrócić. Chodzi o to, że już drugi dzień piłuję dosyć szybką zagrywkę i wciąż nie widzę większych postępów. Nie wiem czy warto siedzieć nad tym do skutku, czy może dać sobie z tym na razie spokój, a wrócić powiedzmy za kilka dni. Napiszcie z własnego doświadczenia jakie metody nauki najlepiej zadziałały w waszym przypadku.

Warto robic sobie przerwy, ale nie oczekuj na drugi dzien cudów, ludzie latami cwicza jedna technike nie raz, np.
sweepy czy taki niepozorny bend. Zazwyczaj kilka lat trzeba pograc zeby podciagac jak należy, szczegolnie z vibrato. Moja rada jest taka, ze nie warto sie rzucac odrazu na głęboką wode, tracisz w ten sposob podstawy. Pozniej są tacy co po roku "grają" solo z Mastera. Jak nie dajesz rady czegos zagrac, widzisz ze pomimo tygodnia cwiczen nie ruszyles z np. 50% do 60% szybkości to zacznij od czegos prostszego.

Gram to ja już ze cztery lata tylko nie na gitarze elektrycznej ;) Technika u mnie nie kuleje, bend, wibrato jest jak należy, chodzi tylko o poprawę szybkości. Pójdę za radą i wrócę do tego za kilka dni, mam nadzieje, że to coś pomoże.

Pozniej są tacy co po roku "grają" solo z Mastera.

Moim zdaniem po roku naprawdę uczciwej, codziennej pracy odwzorowanie solówki z Mastera nie jest dużym wyzwaniem.

Zapewne mówisz to w oparciu o autopsję...

Ja gram ~11 mies, dzień w dzień minimum 1h dziennie, w większości ćwiczenia chromatyczne (opuscilen może z 10dni, wiadomo, to nie przymus) i intro gram na jakieś 70-80% a co dopiero solo...

Szaflarzanin pisze:Ja gram ~11 mies, dzień w dzień minimum 1h dziennie, w większości ćwiczenia chromatyczne (opuscilen może z 10dni, wiadomo, to nie przymus) i intro gram na jakieś 70-80% a co dopiero solo...

1 przypadek to żadna próba statystyczna.

Fakt. Mógł napisać za paręset osób, byłaby próbka.

Wydaje mi się, że problemem jest brak systematyczność i stawianie sobie na początek zbyt wysokich wymagań - ja gram od półtora roku i prawdę mówiąc postępy konkretne były przez pierwszy rok - w chili obecnej jest tak, że z braku czasu pogram trzy razy w tygodniu po 1 godzinę i to raczej pod wieczór - dlatego też pogodziłem się z myślą że wirtuozem po trzydziestce nie będę :)... Ostatnio wziąłem na warsztat Wasted Years - niby nic trudnego ale po godzinie dostałem opier... od połowicy, że już 22.00, chłopaki chcą spać a o 5.30 rano trzeba wstać do roboty i tyle se poćwiczyłem - efekt jest taki, że dzisiaj jadę po słuchawki:) Piszę o tym dlatego, że spora grupa osób tutaj to jeszcze uczniowie czy studenci i wydaje mi się, że łatwiej im znaleźć chwilę na doszlifowanie jakiegoś utworu - brak postępów powinien motywować a nie zniechęcać, w związku z tym życzę wytrwałości - kilkudniowa przerwa może pomóc, jeżeli nie to odłóż na bok, weź na warsztat coś innego a za jakiś czas wróć do tego co sprawia problemy.... Rzekłem....

Ja do niedawna też stawialem sobie za główny cel granie jak najszybciej, niedawno nauczyciel wziął mnie na próbę zespołu gdzie uświadomiłem sobie wartość teorii i znajomość dźwięków
przykład? Grają sobie coś pierwszy raz, ustalają tylko tonacje i grają co dla mnie jest w ogóle nie pojęte
Na ćwiczenia mam czas- ćwiczę ale gdy nie mam czasu na gitare (praca) to w chwilach luzu nadrabiam i utrwalam teorie