Bardzo, Fernandesy to porządne, niedoceniane wiosła. Sam mam jednego, ale parę klas wyżej. Po prostu miażdży.
Fenderów się już nie produkuje w japonii, a tym bardziej squierów. Japonia to wysoka klasa. Bierz to wiosło. Klasa sprzetu od najgorzej do najlepszej:
Chiny, Korea, Tajwan itp. < Meksyk < Japonia < Ameryka
Squiery to Chiny, Tajwan itp., Fendery to Meksyk, a Fernandes to Japonia
Chiny, Korea, Tajwan itp. < Meksyk < Japonia < Ameryka
Squiery to Chiny, Tajwan itp., Fendery to Meksyk, a Fernandes to Japonia
Tak czy siak Fernandes to pewna klasa, napewno nie będzie gorszy od fendera mex, a raczej lepszy z racji osprzętu, w nowych fenderach klucze czy siodełka są często zrobione z gównolitu, progi to samo. Podstrunnice palisandrowe często nie widziały palisandru, a przecież nie to ludzie chcieli by kupować...
vinta9e pisze:W życiu potrzebne ci będą tylko dwie rzeczy: WD40 i taśma klejąca. Jeśli coś się nie rusza a powinno, użyj WD40. Jeśli się rusza, a nie powinno, użyj taśmy klejącej.
Hah hah hah, serio stawiasz juesej nad kwitnącą wiśnią? 
boden7 pisze:Hah hah hah, serio stawiasz juesej nad kwitnącą wiśnią?
Ja kiedyś dawno temu łapałem się na stereotypy takiego rodzaju. Jak już zacząłem coś wiedzieć, olałem je z góry na dół. Mam gitarę chińską (Epiphone), która gra jak marzenie, mam koreańską (Jackson), mam też Japończyka z początku lat 1970. Wszystkie mają coś w sobie, wszystkie trzy są świetne. Stereotypy w moim przypadku spowodowały jedną rzecz: Epiphone kupiłem taniej niż jej jakość i brzmienie by wskazywały. Dwie pozostałe też kupiłem relatywnie tanio, ale tu powody były inne (stan gitary w czasie zakupu, mało znana marka itp). Ja się nauczyłem jednej rzeczy - jak chce kupić gitarę do grania, to takie rzeczy jak kraj pochodzenia mogą być jedynie wskazówką, nigdy argumentem rozstrzygającym.
"When you are dead, you do not know that you are dead. All of the pain is felt by others. The same thing happens when you are stupid."
Wiem o co Ci chodzi, miałem gitary z każdego kraju produkcji (masowej), i jakoś USAńce do mnie nie przemawiają. Najbardziej lubię japońskie z, tak zwanego, złotego okresu, czyli 1986-1998. Miałem też parę dobrze grających chińczyków i źle leżących koreańczyków. Jak mówiłeś, wszystko zależy od danego egzemplarza, jednak ogólnie mentalność pracowników japoński pozwala mi stwierdzić (w porównaniu z USA czy Koreą), że robili i robią oni najlepsze gitary na rynku.
boden7 pisze:Wiem o co Ci chodzi, miałem gitary z każdego kraju produkcji (masowej), i jakoś USAńce do mnie nie przemawiają. Najbardziej lubię japońskie z, tak zwanego, złotego okresu, czyli 1986-1998. Miałem też parę dobrze grających chińczyków i źle leżących koreańczyków. Jak mówiłeś, wszystko zależy od danego egzemplarza, jednak ogólnie mentalność pracowników japoński pozwala mi stwierdzić (w porównaniu z USA czy Koreą), że robili i robią oni najlepsze gitary na rynku.
Ja nie znam hamerykanckich produkcji. Miałem może ze dwie takie w ręku, ale na te, które chciałbym mieć u siebie, najnormalniej w świecie mnie nie stać...
"When you are dead, you do not know that you are dead. All of the pain is felt by others. The same thing happens when you are stupid."
