Paul Gilbert, Andy Timmons i ... polski precedens

Rozmawia Paul Gilbert i Andy Timmons

http://www.ibanez.com/default.aspx?p=pa ... _interview

ostatnie 5 min.

PG: Speaking of "Have you seen?", I've got to ask if you've seen Adam Fulara? He's one of the other teachers at the camp.

AT: No, I haven't. What does he do?

PG: Well, you know the Stanley Jordan all-the-fingers-tapping-on-the-guitar technique? Well, he's from Poland, actually. I just found him on Youtube, and his playing is so ridiculously… impossible.

[Both laughing]

The first time I saw him, he was playing Bach piano pieces on a double-necked guitar – each neck had its own part. It was obviously very mentally and physically taxing because he was going beyond the rock face.

[Both laughing harder]

He was making a face that I really can't describe. And, in a way, his faces were so distracting that it started to take away from the music, but then I realized, he's really playing something extraordinary here.

That came out a couple of weeks ago, and I posted it on my website just to show the world. He saw that I posted his videos, so he contacted me and asked me to check out some of his new stuff.

In the new stuff, he's really grown musically. The first [videos] were full of fire and very athletic – and it's Bach, so it's beautiful – it's very much in your face. The new stuff had great dynamics and great vibrato even with a very unusual technique. Everything had a great sense of timing, and I realized, this is really a guy to look out for.

No i wróciłem.

Było mega, to była przygoda życia :) Napiszę całą relację ze szczegółami, bo jest o czym, tu nie ma tyle miejsca (w gazecie będzie, potem w necie).

Grałem już w USA, grałem też wiele koncertów ze światowymi muzykami, ale nigdy nie było tak, żeby to znany muzyk mnie na taki koncert zaprosił, a to różnica zasadnicza. A dlaczego? Bo graliśmy z Paulem kawałek z mojej płyty (specjalnie się go nauczył), siedzieliśmy razem w hotelu, piliśmy piwo, gadaliśmy z Andym do późnej nocy o muzyce, taki jazzlot w wersji ultra, lekcja mojego życia.

Paul - jest wielki :D Jako dzieciak uczyłem się z jego książek, do dziś lubię jak gra i bardzo dobry koncert, podobało mi się naprawdę.

ale Andy Timmons - totalne zaskoczenie - to jest Wielki Muzyk. Ja zawsze go lubiłem, ale na swoim koncercie rozwalił mnie maksymalnie, a na mnie rockowe pitu pitu nie robi (zazwyczaj) wrażenia, bo sam grałem shred wiele lat (bez sensu) ;). Tym razem było inaczej, facet tak gra, że w ogóle zapomniałem, że gra rocka. Zagrał oprócz wybitnie wykonanych swoich utworów, z 10 standardów jazzowych, trudnych, oraz utwór Chopina. :D Który rockowy szrpidrut umie dobrze zagrać Chopina czy jazz? To co mnie porwało - to szwung. Z tego co znam, to jedynie ustępuje Methenemu pod tym względem. To było jak "prawda". Wszyscy to czuliśmy - instruktorzy (inni muzycy) i uczniowie. To było coś, jak ktoś ma okazję iść na Timmonsa to polecam :D Na jamie IMO każdego by wytrzymał - nawet SRV miałby problem, ten jam z Satrianim, to nie przypadek. No i ma bardzo dobry styl. Pytaliśmy - jak to zrobił? Skromny facet, mówi, żeby słuchać dobrej muzy. A co to dobra? Ano Chopin, Metheny, Pass.... :) No i skromny niesamowicie. Sprzedaję historię Andy'ego - Andy: "Rok temu Metheny robił warsztaty w USA, tydzień. Koszt nie był niski, ale chciałem na nie jechać i się od niego uczyć, stwierdziłem jednak, że nie jestem wystarczająco dobry, żeby przed nim zagrać, żeby on tego słuchał i oceniał, bo to surowy gość".

Reszta wykładowców - poziom bardzo wysoki, Mimi Fox - jazz - kobieta, gra rewelacyjnie mainstream, masę symetrii, ciekawych rzeczy, kilka swoich rozwiązań, mainstream amerykański jest inny od polskiego jazzu, wyssany z mlekiem matki i tak brzmi. Scotty Johnson - to wykładowca Berklee College of Music. Tonny Spinner - 15 lat w Toto, nagrywał największe ich przeboje... Uczniowie - niektórzy poziom z kosmosu (10 latek grał solówki VanHalena bez problemów), inni po prostu zdolni shrederzy, ale potrzeba lat, żeby nauczyć się grać.

Ja byłem dużo od nich wszystkich młodszy, chodziłem na lekcje jak każdy uczeń. Masa nowych ciekawych ćwiczeń rodem z Berklee, albo z krainy muzyki Timmonsa ale to zaś. Andy chwalił moją grę :) ale ja naprawdę na to nie zasługiwałem, bo on to dopiero mega muzyk.

Jeden z uczniów powiedział na koniec - że poziom w tym roku był wyraźnie wyższy niż ostatnio, bo ostatnio było bardzo dobrze,ale w tym roku to miazga (rok temu był Govan i MacAlpine). Myślę, że mówił o Timmonsie.... Dla mnie też miazga, przygoda życia. Bardzo fajnie.

Potem tydzień sobie siedziałem w NYC i chodziłem do klubów jazzowych. Bardzo fajny koncert dał w Smallsie Ari Hoenig. W ogóle NYC jest nasycone dobrymi muzykami, jedyne czego im brakuje to styl - którzy mają zazwyczaj tylko niektórzy leaderzy zespołów, jak Ari Hoenig - zdecydowanie ma swoje nuty - rewelka. A np. już jego gitarnik - pięknie brzmiał, fajne nuty grał, dla niektórych rewelka, ale to był "prawie Kurt Rosenwinkel". Fajnie chwilę posłuchać, ale Kurt zdecydowanie lepiej frazuje i tak dalej. Ja się bardzo cieszę, że grałem trochę inaczej, bo gdybył grał "prawie jak Satriani" to nie mam po co jechać na GGE, Timmons i Gilbert zmietliby mnie ze sceny i tyle.

Ech, człowieku, zazdroszczę Ci - jestem fanem Timmonsa. Zgodzę się z Tobą, to świetny muzyk.
Mam nadzieję, że zagra w niedalekiej przyszłości koncert w Polsce.
Z pewnością się na niego wybiorę.

Sama najwyższa półka muzyków :)

Pozazdrościć i pozostaje życzyć samych sukcesów:)

Respekt za to co robisz!

Dzięki.

W nowym "Gitarzyście" (wrzesień 13) jest pełna relacja, kilka stron + foty. Zapraszam do lektury. Można skonfrontować na YT uczestników (są niektóre nazwiska), wykładowców, utwory itd. żeby samemu się przekonać jaki mniej więcej był poziom i co tam się wyrabiało. A się wyrabiało...

Te całe fortepiany na gitarze kompletnie do mnie nie trafiają, pozostaje mi tylko pogratulować tego jakby nie patrzeć sukcesu. Wspólny występ z mistrzami gitary... Wielkie wyróżnienie, ale i odpowiedzialność.

I kolejna relacja z wywiadu, tym razem z TV Amazing, opowiadam o nowej płycie Full-X, o koncertach z Gilbertem a po rozmowie 2 minutowe fragmenty z wspólnych koncertów z Paulem w USA, kolejno - z próby, z koncertu - gdzie gramy ostatni utwór z płyty "An Introduction to Counterpoint" i dwa fragmenty z jam session. Oprócz tego gościem programu był też Jacek Krzaklewski (Perfect) z którym zagraliśmy mały jam na antenie.

http://www.youtube.com/watch?v=2in_Qrsn ... age#t=2275